1991 – 1996 nauka w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. 1997 – 2002 studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu).
2002 dyplom z wyróżnieniem w pracowni rzeźby prof. J. Petruka.
2012 obronił tytuł doktora w dyscyplinie artystycznej – sztuki piękne. Obecnie piastuje stanowisko kierownika V Pracowni Rzeźby i Otoczenia – Obrazowanie Przestrzenne na Wydziale Rzeźby Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
Od 2010 współtworzy Studenckie Biennale Małej Formy Rzeźbiarskiej im. Prof. Józefa Kopczyńskiego.
2020 uzyskał stopień doktora habilitowanego.
Uczestnik licznych wystaw w kraju i zagranicą. W dorobku posiada wiele realizacji pomnikowych m.in. fontanna „Chłopiec pod wierzbą” w Poznaniu, pomniki „Powstańca wielkopolskiego” w Czarnkowie i Grodzisku Wielkopolskim oraz „Legendy o Lechu” i „Legendy o Piaście Oraczu”, elementy Traktu Królewskiego w Gnieźnie.
W rzeźbie, która stanowi podstawę mojej twórczości, staram się zawrzeć uniwersalne spostrzeżenia dotyczące człowieka, jego kondycji, kruchości. Kieruję uwagę na cechy uniwersalne, które sprawiają, że jesteśmy ludźmi, wyjątkowym i niepowtarzalnym gatunkiem. Ukazuję targające nami emocje, pragnienia, potrzeby. Dotykam tych sfer naszego istnienia, które są niezmienne i determinują nasz gatunek, nie skupiam się na problemach czasów, w których żyjemy. Pokazuję czynniki niezmiennie determinujące ludzi, powodujące cykliczność życia. Figura ludzka pojawiająca się w moich przedstawieniach często nie ma cech indywidualnych. Raczej symbolizuje człowieka — mężczyznę, kobietę, dziecko — niż jest przedstawieniem konkretnej osoby. Niejednokrotnie całkowicie rezygnuję z portretu.
Gdy pracuję nad swoimi rzeźbami, poszukuję przedstawień oraz środków wyrazu bezpośrednio dotykających nurtujących mnie kwestii, umożliwiających intuicyjny odbiór moich prac, pozbawionych komentarza, zbędnej narracji. Zależy mi na tym, aby widz samodzielnie, bez żadnych ograniczeń, interpretował moje przedstawienia. Chcę, by moje rzeźby skłaniały do przemyśleń i refleksji, pobudzały do odkrywania indywidualnych cech, emocji charakteryzujących każdego z nas. Dzięki temu bowiem, w moim przekonaniu, każdy może w nich odnaleźć cząstkę siebie.
Kolejnym obszarem moich zainteresowań jest holografia. Hologram i rzeźba, dwie zupełnie inne formy przedstawienia, dzięki trójwymiarowości doskonale się uzupełniają. Kontrast między realnym, fizycznym obiektem, jakim jest rzeźba, a jej iluzorycznym przedstawieniem (hologramem) jest wartością dodaną, pozwalającą budować wypowiedź artystyczną na bazie tej odmienności. Holografia całkowicie odmieniła moje spojrzenie na rzeźbę, zmieniła też kontekst, w którym rzeźba funkcjonuje w moich pracach. Holografowanie stało się dla mnie kolejnym etapem pracy nad formą. Choć tradycyjnie pojmowana rzeźba niezmiennie pozostaje dla mnie w centrum uwagi, to właśnie holografia pozwoliła mi przenieść ją w zupełnie nowe obszary pracy twórczej.
Realizacje pomnikowe w przestrzeni publicznej:
2012 – pomnik Ks. kan. Czesława Tuszyńskiego – ul. Bukowska,
Grodzisk Wlkp.
2013 – fontanna Chłopiec pod wierzbą – ul. Wierzbięcice, Poznań
2013 – pomnik Powstańca Wielkopolskiego – plac Powstańców
Wielkopolskich, Grodzisk Wlkp.
2016 – pomnik Antoniego Thuma – ul. Poznańska, Grodzisk Wlkp.
2018 – pomnik – Piast Oracz (Rataj) z Siemowitem – Park Miejski
im. gen. W. Andersa, Gniezno
2018 – pomnik Legenda o Lechu, Park Piastowski nad
jez. Jelonek, Gniezno
2019 – pomnik Powstańców Wielkopolskich – Plac Wolności,
Czarnków
2019 – pomnik Ryszarda Fidelskiego – Regionalne Centrum
Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa, Poznań
